Instytut Studiów Międzykulturowych UJ we współpracy z Instytutem Lingwistyki Stosowanej UW zapraszają wszystkich, którzy swoje badania poświęcają różnym przejawom postpamięci. - Pragniemy, by rezultaty swoich badań mogli zaprezentować kulturoznawcy, historycy, językoznawcy, literaturoznawcy, socjologowie, psychologowie, politolodzy, historycy sztuki, filmoznawcy, teatrologowie i architekci - zapowiadają organizatorzy.

Podobnie jak we wcześniejszych edycjach spotkań (2014 i 2016), problematyka nie będzie również zawężać się do następstw zagłady, II wojny światowej i kontekstu europejskiego. Tym razem osią rozważań będzie pytanie o to, czy dyskurs postpamięciowy wykształcił jakieś specyficzne środki wyrazu? Czy na gruncie różnych dziedzin wiedzy i sztuki można dostrzec tworzące się kody i języki charakterystyczne dla wyrażania dziedziczonych traum? Zdaniem argentyńskiej kulturoznawczyni Beatriz Sarlo w Europie wytworzył się estetyczny kanon postpamięci, który wyznacza "sposoby pamiętania". Czy rzeczywiście można mówić o kanonach prezentowania problematyki postpamięciowej? Jeśli istnieją, czy są pomocne, czy też w jakiś sposób ograniczają naszą wrażliwość i sposób percepcji dawnych urazów? Zaproszenie jest skierowane do tych, którzy poszukują odpowiedzi na te pytania oraz wszystkich badających przejawy postpamięci w różnych kontekstach historycznych i geograficznych.

Owocem poprzedniej konferencji jest tematyczny tom czasopisma Politeja, w którym znajdują się artykuły uczestników. W tym roku również jest planowana publikacja pokonferencyjna w formie recenzowanej monografii naukowej. Organizatorzy zastrzegają sobie prawo wyboru tekstów do druku.