Pracownicy Zakładu Archeologii Klasycznej Uniwersytetu Jagiellońskiego przedstawili wyniki badań wykopaliskowych, które od 6 lat prowadzą w Pafos, dawnej stolicy Cypru, a obecnie Europejskiej Stolicy Kultury. Swój dorobek zaprezentowali na wystawie zdjęć i pokazie multimedialnym. W obu wydarzeniach udział wzięli prof. Armen Edigarian, prorektor UJ ds. dydaktyki oraz władze dziekańskie Wydziału Historycznego UJ - profesorowie Jan Święch i Stanisław Sroka.
Program promocji i popularyzacji badań archeologicznych na agorze starożytnego miasta Nea Pafos przygotowała wraz z zespołem prof. Ewdoksia Papuci-Władyka, kierownik kampanii wykopaliskowej. Obecnie w Parku Archeologicznym jest prezentowana wystawa fotografii Roberta Słabońskiego W sercu starożytnego miasta. Badania Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie na Agorze oraz innych obszarach Parku Archeologicznego w Pafos na Cyprze. Ponadto na początku miesiąca w miejscowym porcie mieszkańcy i turyści obejrzeli widowisko multimedialne Misterium miasta Afrodyty. Pafos2017. Projekcja na ścianach średniowiecznego fortu była dedykowana zarówno antycznej, jak i współczesnej cywilizacji.
Badania na głównym placu miasta prowadzone są w ramach Paphos Agora Project pod kierunkiem prof. Ewdoksii Papuci-Władyki z Zakładu Archeologii Klasycznej UJ. Biorą w nich udział pracownicy naukowi, doktoranci, studenci i wolontariusze. Prace mają na celu nie tylko prześledzenie historii i rozwoju centrum miasta, ale zbadanie działalności ekonomicznej i handlowej Pafos w okresie hellenistycznym i rzymskim.
- Nasze interdyscyplinarne badania przyniosły znakomite efekty. Zmieniły bowiem istniejący w publikacjach obraz początków i rozwoju miasta, przesuwając datę powstania agory na okres hellenistyczny. Udało nam się odkryć pozostałości dużych budowli publicznych z tego czasu. Skupiliśmy się również na potwierdzeniu hipotezy istnienia w mieście drugiego portu w pobliżu bramy północno-zachodniej. W tym temacie możemy już pochwalić się pierwszymi, pozytywnymi rezultatami. Analiza odkrytych artefaktów, częściowo już ogłoszona drukiem, wniosła wiele nowych ustaleń, zmieniając istniejące w nauce poglądy i paradygmaty. W efekcie możliwe będzie nowe spojrzenie na stolicę Cypru w okresie hellenistyczno-rzymskim i jej rolę nie tylko na samej wyspie, ale szerzej we wschodniej części basenu Morza Śródziemnego - wyjaśnia prof. Ewdoksia Papuci-Władyka.
Kampania badawcza Paphos Agora Project jest realizowana we współpracy z Akademią Górniczo-Hutniczą im. Stanisława Staszica w Krakowie, Uniwersytetem im. Jana Kochanowskiego w Kielcach, Politechniką Warszawską, Akademią Sztuk Pięknych w Warszawie oraz Międzyuczelnianym Instytutem Konserwacji. Od 2015 roku partnerem projektu jest Uniwersytet w Hamburgu.
Starożytne miasto Nea Pafos jest jednym z najważniejszych stanowisk archeologicznych na Cyprze. Jego zabytki zostały wpisane na listę UNESCO światowego dziedzictwa kulturowego. Miasto zostało założone w zachodniej części wyspy pod koniec IV lub na początku III w. p.n.e. Znajdowało się najpierw w okresie hellenistycznym w obrębie egipskiego królestwa Ptolemeuszy, a potem pod kuratelą rzymską. Od ok. 200 p.n.e. do ok. 350 n.e. pełniło rolę stolicy wyspy.
