Tablicę poświęconą pamięci tego wybitnego naukowca odsłonięto 28 marca przy ul. Czystej 18 w Krakowie. Wmurowano ją w ścianę kamienicy, w której 100 lat temu z inicjatywy prof. Juliana Nowaka otwarto Instytut Weterynarii i Medycyny Doświadczalnej Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Zakład Produkcji Surowic i Szczepionek Weterynaryjnych. Fundatorem tablicy jest Stowarzyszenie Miłośników Ziemi Okocimskiej.
Na wtorkową uroczystość przybyli rektorzy Uniwersytetu Jagiellońskiego i Uniwersytetu Rolniczego im. Hugona Kołłątaja w Krakowie, przedstawiciele środowiska lekarskiego, pracownicy Katedry Mikrobiologii UJ CM oraz prof. Piotr Hanczakowski, wnuk prof. J. Nowaka.
- Upamiętniamy dziś człowieka wyjątkowego, zasłużonego dla nauk medycznych i weterynaryjnych, a jednocześnie niestrudzonego działacza na gruncie polityki lokalnej i ogólnopaństwowej. Profesor Julian Nowak nierozerwalnie związany jest z Uniwersytetem Jagiellońskim. Tutaj odbył studia medyczne i zdobył tytuł doktora wszech nauk lekarskich, tutaj też uzyskał habilitację z anatomii patologicznej, a później tytuł profesora. Był bezsprzecznie wielkim Polakiem, lekarzem, naukowcem, działaczem lokalnym i politykiem, ale także zasłużonym społecznikiem - mówi rektor UJ prof. Wojciech Nowak.
Profesor Julian Nowak urodził się 10 marca 1865 roku w Okocimiu k. Brzeska. Od 1883 roku studiował na Wydziale Lekarskim UJ, uzyskując w 1893 roku stopień doktora wszech nauk lekarskich. Trzy lata później habilitował się z anatomii patologicznej na podstawie rozprawy Badania doświadczalne nad etiologią skrobiawicy, poprzedzając habilitację pobytem naukowym w Monachium, Heidelbergu i Frankfurcie n. Menem. W 1899 roku został powołany na stanowisko profesora nadzwyczajnego Katedry Weterynarii na Wydziale Lekarskim UJ. Od tego roku wykładał weterynarię dla studentów medycyny i Studium Rolniczego. Profesorem zwyczajnym w zakresie weterynarii został mianowany w roku 1906, a w 1915 otrzymał nominację na profesora zwyczajnego w zakresie bakteriologii.
W roku akademickim 1911/1912 był dziekanem Wydziału Lekarskiego. Z jego inicjatywy wzniesiono budynek Instytutu Weterynarii i Medycyny Doświadczalnej przy ul. Czystej 18. Prof. J. Nowak rzucił również myśl, by za rogatką w okolicy parku Krakowskiego stworzyć niewielką kolonię willową profesorów UJ. Ideę tę oprócz niego podjęli profesorowie Stanisław Ciechanowski, Leon Wachholz, Henryk Hoyer junior, Feliks Kopera i Leonard Lepszy, w skutek czego w szczerym polu powstało 6 willi profesorskich z ogródkami.
Profesor Julian Nowak poza uczelnią udzielał się społecznie i politycznie jako członek Stronnictwa Prawicy Narodowej. Działał też w wielu organizacjach rolniczych. W 1921 roku został rok rektorem Uniwersytetu Jagiellońskiego. Rok później Józef Piłsudski powołał go na stanowisko premiera. Przejściowo był również ministrem wyznań religijnych i oświecenia publicznego. W 1938 roku przeszedł na emeryturę. Po wojnie wrócił do służby czynnej, obejmując w 1946 roku profesora Katedry Mikrobiologii Rolniczej UJ. Zmarł w Krakowie 7 listopada tegoż roku i został pochowany na cmentarzu Rakowickim.