Rektor UJ prof. Jacek Popiel zaprasza na 27. edycję Międzynarodowego Kongresu Onomastycznego, której gospodarzem w tym roku jest Uniwersytet Jagielloński, a organizatorami - instytucje naukowe z Polski, Słowacji oraz Czech. Ze względu na trwający kryzys epidemiologiczny konferencja odbędzie się całkowicie w formie zdalnej przy użyciu platformy Zoom.
Tematem kongresu jest interdyscyplinarność badań onomastycznych. Interakcje onomastyki z innymi dyscyplinami wiedzy pozwalają na wielorakie podejście do nazw – klasyczne i nowatorskie dotyczące zarówno teorii onomastyki, jak i jej praktycznych aspektów. W dyskursie filozoficznym od starożytności podejmowano problematykę stosunku między nazwą własną a apelatywem. Perspektywa socjologiczna i socjolingwistyczna pozwala między innymi na badanie prestiżu poszczególnych imion, jak i socjokulturowych motywacji nadawania nazw własnych. W badaniach historycznych nazwy własne, przede wszystkim toponimy, służyć mogą rekonstrukcji procesów osadniczych. W badaniach religioznawczych etymologiczne znaczenie teonimów pozwala na odkrycie związków między wyobrażeniami religijnymi rozmaitych narodów (często oddalonych w sensie geograficznym). Z prawnego i politycznego punktu widzenia nadawanie i rozwój nazw osobowych (w tym nazwisk) ma wielkie znaczenie, gdyż stabilizacja tych nazw podlega we wszystkich krajach przepisom prawa. Badania nad nazwami własnymi służyć mogą też medycynie. Odkrywanie neurobiologicznych mechanizmów wyszukiwania nazw własnych ze słownika mentalnego może być ważnym elementem procesów terapeutycznych w chorobach dotyczących zaburzeń językowych pochodzenia neurologicznego. Proponowany temat rozważań umożliwia pokazanie jak onomaści myślą o innych dziedzinach wiedzy i jak reprezentanci innych dziedzin patrzą na nazwy własne. Tylko współdziałanie między nimi (onomastyką a filozofią, socjologią, psychologią, psychiatrią, komunikacją, polityką, geografią, historią, archeologią, naukami przyrodniczymi) może w pełni oddać skomplikowaną historię onimów i ich funkcjonowanie we wszystkich dziedzinach współczesnego życia.
Organizatorzy proponują podział programu naukowego Kongresu na trzy główne części: wystąpienia plenarne, wystąpienia w sekcjach oraz podczas specjalnych sympozjów poświęconych prezentacji badań onomastycznych w krajach zachodniej Słowiańszczyzny: w Czechach, Polsce i na Słowacji. Badania onomastyczne w tych krajach mają bardzo długą tradycję i stały się wzorem dla rozwoju onomastyki w innych krajach. Organizatorzy pragną podczas sympozjów przybliżyć osiągnięcia onomastyki słowiańskiej szerszemu gronu słuchaczy.
Oficjalnymi językami kongresu są: angielski, niemiecki, francuski, rosyjski.