Błażej Tokarski w swojej książce przygląda się obecności figury Joanny d’Arc w kulturze europejskiej, ze szczególnym uwzględnieniem wpływu na jej obraz twórczości Teresy z Lisieux. Analizując poszczególne dzieła literackie i dramatyczne mierzące się z mitem Dziewicy Orleańskiej pokazuje jak wpływały na narrację polityczno- historyczną zachodniego kręgu kulturowego.
Autor wraz ze swoimi gośćmi: prof. Tadeuszem Kornasiem i prof. Stanisławem Obirkiem zastanowią się nad obecnością i odbiorem obu kobiet we współczesnej kulturze. Rozmowę poprowadzą Linda Maciejewska i Kinga Cybul.
Błażej Tokarski jest doktorantem Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Publikował między innymi w "Teatrze" i "Slavia Occidentalis". Do jego głównych zainteresowań należą powiązania sztuki i religii oraz relacja i napięcia pomiędzy kategoriami historii i mitu. Założyciel krakowskiego niezależnego Teatru74, reżyser i dramatopisarz, autor sztuk Święty Byk, Atlantyda czy Zbrodnie Miłości.
Dr hab. Tadeusz Kornaś, prof. UJ - pracuje w Katedrze Teatru i Dramatu UJ. Autor książek: "Włodzimierz Staniewski i Ośrodek Praktyk Teatralnych Gardzienice" (2004), "Between Anthropology and Politics. Two Strands of Polish Alternative Theatre" (2007), "Aniołom i światu widowisko" (2009), "Schola Teatru Węgajty. Dramat liturgiczny" (2012), "Apologie. Szkice o teatrze i religii" (2017).
Prof. dr hab. Stanisław Obirek (ur. 1956 r.) wykłada w Uniwersytecie Warszawskim w Ośrodku Studiów Amerykańskich. Studiował filologię polską w Uniwersytecie Jagiellońskim, filozofię i teologię w Neapolu i w Rzymie na Uniwersytecie Gregoriańskim. W 1997 r. habilitował się na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 2002 r. wydał antologię tekstów "Co nas łączy? Dialog z niewierzącymi", w 2006 "Religia – schronienie czy więzienie?", w 2008 "Obrzeża katolicyzmu", w 2009 r. "Catholicism as a Cultural Phenomenon in the Time of Globalization: A Polish Perspective", w 2010 r. "Uskrzydlony umysł. Antropologia słowa Waltera Onga", w 2011 "Umysł wyzwolony. W poszukiwaniu dojrzałego katolicyzmu", razem z Zygmuntem Baumanem w 2013 "O Bogu i człowieku. Rozmowy" i "On the World and Ourselves" w 2015, "Polak katolik?" w 2015, razem z Arturem Nowakiem w 2020 "Wąska ścieżka. Dlaczego odszedłem z Kościoła", razem z Zygmuntem Baumanem (pośmiertnie) w 2020 "O świecie i sobie samych", razem z Arno Tausch "Global Catholicism, Tolerance and the Open Society. An Empirical Study of the Value Systems of Roman Catholics", 2020 i "Polak katolik po przejściach" (II rozszerzone wydanie "Polaka katolika?") w 2021. Bada miejsce religii we współczesnej kulturze, interesuje się dialogiem międzyreligijnym, konsekwencjami Holokaustu i możliwościami przezwyciężenia konfliktów religijnych, cywilizacyjnych i kulturowych.
O książce (z recenzji dr. hab. Tadeusza Kornasia, prof. UJ)
Błażej Tokarski przemierza różnorakie ścieżki, by wykazać powinowactwa między św. Teresą z Lisieux i Joanną d'Arc. Klucza do rozumienia tych postaci szuka między innymi w kontekście chrześcijańskiej mistyki kobiecej. Choć niektóre z jego wniosków mogą wydawać się ryzykowne a nawet kontrowersyjne, to jednak każdorazowo oparte są na solidnych podstawach – autor zderza źródła z kręgów chrześcijańskich z propozycjami nowej humanistyki i literatury popularnej. Dlatego obok Dziejów duszy znajdą się Seksualne persony Camille Paglii; obok Ojców Pustyni, Kazimiera Szczuka; obok św. Faustyny, Justyna z powieści de Sade’a… Wszystkie te ścieżki są eksplorowane po to, by zgłębić opisywany fenomen i by spojrzeć na niego z każdej możliwej perspektywy. Błażej Tokarski za wszelką cenę, niekiedy gorączkowo, próbuje zrozumieć analizowane wątki, dopuszczając różnorakie punkty widzenia.
Z recenzji prof. dr hab. Małgorzaty Leyko:
Podkreślić należy, że Autor z powodzeniem stosuje interdyscyplinarne instrumentarium badawcze – sięga po narzędzia literaturoznawcze, kulturoznawcze, historyczne i teologiczne. Z jednej strony kreśli szerokie tło historyczne i dramatologiczne, omawiając utwory mierzące się z mitem Joanny d'Arc, z drugiej zaś sięga po najnowsze koncepcje humanistyczne, przyglądając się postaci św. Teresy i jej dziełom. Warto docenić, że Błażej Tokarski nie ulega fascynacji postacią Teresy z Lisieux, lecz w sposób obiektywny ocenia wartość jej dzieła dramatycznego, a powołując się na koncepcje i sądy innych badaczy podejmuje z nimi polemikę i wyraża własną opinię.
