Zgodnie z decyzją Komitetu Nagrody im. Franka Wilczka laureatem 2. edycji konkursu został dr Michał Parniak z Uniwersytetu Warszawskiego. Wyróżniono go za osiągnięcie zatytułowane "Opracowywanie nowych platform eksperymentalnych dla badań i technologii kwantowych oraz ich wykorzystanie do demonstracji najnowszych zjawisk i protokołów kwantowych".
Nagroda im. Franka Wilczka została ustanowiona w lutym 2019 roku. Jest fundowana przez Wydział Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej UJ oraz Fundację Kościuszkowską. Przyznawana jest co 2 lata młodym polskim naukowcom, którzy dokonali znaczącego odkrycia w fizyce, astronomii lub w dziedzinach im zbliżonych. Jeśli osoba nominowana do nagrody uzyskała stopień naukowy doktora, to zgłoszenie jej kandydatury nie może nastąpić później niż 7 lat od daty jego nadania. Nagroda przyznawana jest indywidualnie. Nie dopuszcza się zatem nominacji grupy badaczy oraz jednostek naukowych lub badawczych.
Dr Michał Parniak jest absolwentem fizyki na Uniwersytecie Warszawskim, na którym uzyskał również stopień doktora. Po obronie pracy doktorskiej wyjechał na staż naukowy do Instytutu Nielsa Bohra na Uniwersytecie Kopenhaskim. Następnie powrócił na macierzystą uczelnię, gdzie do dziś pracuje w Centrum Nowych Technologii UW, będącym siedzibą Międzynarodowej Agendy Badawczej - Centrum Optycznych Technologii Kwantowych. Dr Parniak jest kierownikiem laboratorium Quantum Optical Devices.
Jego zainteresowania naukowe obejmują głównie informatykę kwantową oraz prace nad innowacyjnymi technologiami komunikacji optycznej. Jednym z pierwszych ważnych projektów dr. Parniaka było urządzenie zdolne do zapamiętywania światła i przechowywania go w postaci pamięci kwantowej z zachowaniem dokładności do pojedynczych fotonów. Pamięć ta jest oparta na chłodzonych laserowo atomach, których chmura zawieszona w próżni może z jednej strony generować pojedyncze fotony, a z drugiej przechowywać światło dostarczone do niej z zewnątrz. Naukowiec zaproponował dodatkowo wykorzystanie swojego urządzenia do przesyłania kwantowych stanów splątanych na duże odległości, po czym wraz z zespołem podjął to niezwykłe wyzwanie, opracowując nowe funkcjonalności urządzenia i w praktyce konstruując na jego bazie procesor kwantowy.
Dr Michał Parniak jest autorem i współautorem blisko 40 wielokrotnie cytowanych publikacji w recenzowanych czasopismach naukowych, w tym "Nature Communications" i "Nature Physics". Za swoje dokonania naukowe był już wcześniej kilkukrotnie nagradzany, między innymi stypendium z wyróżnieniem w programie START 2019 Fundacji na rzecz Nauki Polskiej i Srebrną Nagrodą Krajowego Centrum Informatyki Kwantowej za najlepszą pracę doktorską obronioną w 2019 roku.
Wyniki badań dr. Michała Parniaka są niezwykle istotne nie tylko z punktu widzenia fizyki w rozumieniu nauki podstawowej, ale także dla dalszego rozwoju współczesnych technologii, które mogą mieć fundamentalne znaczenie dla informatyki kwantowej i telekomunikacji przyszłości. W ramach jego doktoratu powstała pierwsza w Polsce wielomodowa pamięć kwantowa, która już sama w sobie stanowi duże wyzwanie dla fizyków. Dzięki dalszym pracom zespołu kierowanego przez dr. Parniaka szybko stała się ona również procesorem kwantowym. To kolejny ważny krok w kierunku stworzenia technologii umożliwiających w najwyższym stopniu bezpieczną, niepodatną na podsłuchiwanie i podglądanie przesyłanych danych, szybką komunikację. Prace te mają wymiar praktyczny i społeczny. Potencjalne zastosowania tych nowych technologii są szerokie, obejmują między innymi banki i inne instytucje publiczne. To także przykład docenianych badań naukowych, których wyniki mogą zostać już niebawem powszechnie wdrożone w naszym życiu codziennym.
