Przejdź do głównej treści

Widok zawartości stron Widok zawartości stron

Wiadomości

Nawigacja okruszkowa Nawigacja okruszkowa

Widok zawartości stron Widok zawartości stron

Odnowienie doktoratu jednego z najwybitniejszych teatrologów

Odnowienie doktoratu jednego z najwybitniejszych teatrologów

Poznałem profesora Jana Michalika w 1975 roku, gdy jako student III roku polonistyki miałem zaszczyt uczestniczyć w jego wykładach. Gdyby nie on, to być może nie byłoby mnie w uniwersytecie. Ten moment, kiedy jako rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego mam możliwość odnawiać po 50 latach doktorat profesora Michalika, jest dla mnie niezwykle wzruszający - powiedział prof. Jacek Popiel podczas uroczystości, która we wtorek odbyła się w auli Collegium Novum.

Uroczyste odnowienie doktoratu jest jedną z najwyższych form uznania dorobku naukowego. Senat UJ uhonorował w ten sposób prof. Jana Michalika za wybitne dokonania w badaniu historii polskiego teatru, szczególnie teatru krakowskiego, za wkład w rozwój współczesnej refleksji na temat metodologii badań teatrologicznych, znaczenia prac bibliograficznych, dokumentacyjnych, słownikowych oraz za współtworzenie kształtu studiów teatrologicznych w Polsce. Prof. Michalik odegrał również olbrzymią rolę w popularyzacji języka i kultury polskiej w świecie, szczególnie na uczelniach niemieckich i współtworzył krakowską szkołę teatrologiczną.

Sylwetkę oraz dokonania naukowego uhonorowanego przedstawił w laudacji prof. Dariusz Kosiński, kierownik Pracowni Kultury Polskiej na Świecie UJ. W swoim wystąpieniu nawiązał m.in. do monumentalnych monografii naukowych prof. Jana Michalika. Jak mówił, właśnie te ogromne, wielotomowe książki, którymi na trwałe zapisał się w dziejach polskiej humanistyki, zachwycają maestrią i precyzją szczegółów, dociekliwością interpretacji, odwagą w stawianiu pytań i - może jeszcze cenniejszą - uwagą w przyznawaniu, że na niektóre z nich nie zna się odpowiedzi.

- W kontekście tej swoistej harmonii ogółu i szczegółu powiedziałbym, że dorobek naukowy Jana Michalika to zarazem podstawa i szczyt polskiej historii teatru. Podstawa, bo to jego książki i prace dokumentacyjne, którymi kierował, dają nam mocny badawczy grunt, po którym wszyscy chodzimy i sługo jeszcze chodzić będziemy. Szczytem, bo ich dokładność i wirtuozeria analityczna mało mają sobie równych - mówił prof. Dariusz Kosiński.

I dodał: - Jan Michalik zrobił coś, czego w polskich badaniach historycznoteatralnych nie zrobił nikt inny. Stworzył szkołę. Sam będąc uczniem i w jakiejś mierze dziedzicem prof. Jerzego Gota, naszego ojca założyciela, nie utracił nic z jego dziedzictwa, ale pomnożył je. To przede wszystkim dzięki niemu istnieje, trwa i rozwija się krakowska szkoła historii teatru, nie waham się powiedzieć - jedyna w tej dziedzinie prawdziwa szkoła w Polsce. Szkoła Jana Michalika.

Prof. Jan Michalik, dziękując za dzisiejszą uroczystość, wspomniał o długu wdzięczności wobec Biblioteki Jagiellońskiej, której zawdzięcza długoletnią przyjaźń z prof. Franciszkiem Ziejką. Ważne są dla niego również budynki Wydziału Polonistyki przy ul. Gołębiej, w których spędził niemal całe dorosłe życie. Podkreślił, że Uniwersytet Jagielloński na różny sposób ukształtował jego biografię i twórczość naukową. Dodał też, że z perspektywy lat widzi, jak wyraźną rolę odegrał prof. Henryk Markiewicz.

- Nie mogę uważać się za jego ucznia, mimo że był moim opiekunem, promotorem w przewodzie doktorskim, protektorem, opiniodawcą we wszystkich etapach naukowych awansów. Był dla mnie zawsze moralnym autorytetem. On też pośrednio ukształtował mój naukowy los, gdy jako kierownik Katedry Historii Literatury Polskiej zatrudnił w niej, w połowie lat 60., historyka teatru Jerzego Gota. Ten z kolei na początku lat 70. przekonał mnie, że studiowanie dziejów teatru jest potrzebne, gdyż to obszar zaniedbany i atrakcyjniejsze niż badanie literatury. Bez Gota nie byłbym tym, kim teraz jestem. Uważam się za jego ucznia, choć nigdy nie byłem jego studentem i nie uczęszczałem na jego wykłady i seminaria - powiedział.

Prof. Jan Michalik ukończył polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim w 1961 roku. Siedem lat później obronił pracę doktorską Recepcja twórczości Henryka Ibsena przez polską krytykę literacką i teatralną do 1906 roku. Habilitował się w 1984 roku w Instytucie Sztuki PAN na podstawie rozprawy Dzieje teatru w Krakowie w latach 1893-1915. W 1996 roku otrzymał tytuł profesora. W okresie 1971-1974 był lektorem języka polskiego na Uniwersytecie Marcina Lutra w Halle, a w semestrze zimowym 1975/76 stypendystą w Wiedniu. W latach 1986-1989 przebywał w Monachium, w którym na Uniwersytecie Ludwika Maksymiliana pracował jako lektor języka polskiego oraz prowadził seminarium z historii literatury polskiej. Z kolei w latach 1990-1993 był prodziekanem, a od 1993 do 1999 dziekanem Wydziału Filologicznego UJ.

Spektrum zainteresowań badawczych prof. Jana Michalika jest rozległe. Jest najwybitniejszym znawcą polskiego teatru w byłym zaborze austriackim. Badał teatr w różnych kontekstach i aspektach. Interesował się nie tylko teatrem jako zjawiskiem artystycznym. Penetrował polskie i zagraniczne archiwa, odsłaniał to, co w różny sposób świadczyło o kulturze teatralnej Polski od połowy XIX stulecia. Zajmował się także teatrem włościańskim w dawnej Galicji, teatrem amatorskim, teatrem żydowskim, kabaretem i muzyką w teatrze. Wypromował ponad 100 magistrów i kilkunastu doktorów. Wielokrotnie nagradzany za dokonania naukowe. W 1990 roku otrzymał Złoty Krzyż Zasługi, w roku 2004 Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.

Zobacz galerię zdjęć
Polecamy również
Uczczono rocznicę wznowienia działalności UJ po II wojnie światowej

Uczczono rocznicę wznowienia działalności UJ po II wojnie światowej

Muzeum UJ wkrótce skończy 60 lat i zapowiada huczny jubileusz

Muzeum UJ wkrótce skończy 60 lat i zapowiada huczny jubileusz

Opłatek środowiska akademickiego Krakowa [ZDJĘCIA]

Opłatek środowiska akademickiego Krakowa [ZDJĘCIA]

Koncert jubileuszowy Chórów Akademickich UJ

Koncert jubileuszowy Chórów Akademickich UJ

Widok zawartości stron Widok zawartości stron