Collegium Maius UJ zaopiekuje się darami po Andrzeju Wajdzie – tak zdecydowała wdowa po wybitnym reżyserze. Oficjalne dokumenty podpisano 26 lipca br. w Collegium Novum.
„Krystyna Zachwatowicz-Wajda oświadcza, że wszelkie przedmioty przekazane w jakiejkolwiek formie prawnej na rzecz Muzeum Collegium Maius UJ zgodnie z wolą testatora stanowią przedmiot zapisu i zapewnia, że zawarcie tej umowy jest zgodne z celem i wolą testatora, dla którego dobro Ojczyzny było zawsze najwyższą wartością. Wykonanie zapisu służyć będzie propagowaniu spuścizny po Andrzeju Wajdzie” – zapisano w akcie notarialnym podpisanym przez obie strony.
Wśród darów przekazanych Uniwersytetowi Jagiellońskiemu przez Andrzeja Wajdę znalazły się pamiątki związane z reżyserem, w tym nagrody, medale i wyróżnienia za jego działalność artystyczną, kulturalną i społeczną, jak chociażby nadany w 1999 roku Order Polonia Restituta - Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski I klasy.
Andrzej Wajda urodził się 6 marca 1926 roku w Suwałkach. W latach 1946-50 studiował malarstwo na ASP w Krakowie, a następnie reżyserię w Łodzi. Pierwsze kroki w zawodzie stawiał u boku Aleksandra Forda przy realizacji filmu „Piątka z ulicy Barskiej”. Wyreżyserował kilkadziesiąt filmów. Do najbardziej znanych należą „Popiół i diament”, „Popioły”, „Ziemia obiecana”, „Człowiek z marmuru”, „Panny z Wilka”, „Człowiek z żelaza”, „Pan Tadeusz”, „Katyń” oraz „Wałęsa. Człowiek z nadziei”.
To za nie otrzymał najważniejsze polskie i światowe nagrody. W 2000 roku dostał Oscara za całokształt twórczości. Jego dorobek nagrodzono Złotym Lwem i Złotym Niedźwiedziem. Zdobył też m.in. Złotą Palmę, Europejską Nagrodę Filmową „Felix” i japońską nagrodę Kyoto.
Reżyserowi przyznano także wiele odznaczeń państwowych, w tym Order Orła Białego. Był również laureatem zagranicznych orderów; uhonorowały go m.in. rządy Bułgarii, Francji, Włoch, Węgier czy Japonii.
W 1989 roku Andrzej Wajda otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego. W maju 2016 roku najstarsza polska uczelnia uhonorowała go złotym medalem „Plus ratio quam vis”.
