W poniedziałek 19 lipca w pierwszą rocznicę śmierci prof. Franciszka Ziejki na cmentarzu Salwatorskim w Krakowie cześć pamięci wybitnego naukowca oddali przedstawiciele władz najstarszej polskiej uczelni z rektorem Uniwersytetu Jagiellońskiego prof. Jackiem Popielem na czele.
Franciszek Ziejka urodził się 3 października 1940 roku w Radłowie w powiecie tarnowskim. W latach 1958-1963 studiował filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim, a po ukończeniu studiów rozpoczął pracę w Instytucie Filologii Polskiej UJ. W 1971 roku uzyskał stopień naukowy doktora, broniąc rozprawy poświęconej symbolice „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego. W 1982 roku habilitował się na podstawie pracy zatytułowanej Złota legenda chłopów polskich. 9 lat później otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych i objął stanowisko profesora nadzwyczajnego. W 1998 roku został profesorem zwyczajnym.
Przez wiele lat kierował w Instytucie Polonistyki UJ Katedrą Literatury Polskiej XIX wieku. W latach 1990-1993 był dziekanem Wydziału Filologicznego UJ, następnie przez 2 kadencje prorektorem UJ, a w latach 1999-2005 sprawował funkcję rektora UJ. Przez 6 lat przewodniczył Kolegium Rektorów Szkół Wyższych Krakowa, a przez 3 lata był przewodniczącym Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich. Był członkiem czynnym Polskiej Akademii Umiejętności. Przewodniczył Radzie Muzeum Narodowego w Krakowie, był członkiem m.in. Rady Muzeum Historycznego Miasta Krakowa oraz Rady Muzeum „Zamek Królewski na Wawelu". Był członkiem Komisji ds. Etyki w Nauce przy Polskiej Akademii Nauk oraz Kapituły Nagrody Prezesa Rady Ministrów.
Wykładał ponad 7 lat na uniwersytetach francuskich. Na Uniwersytecie Narodowym w Lizbonie założył pierwszy w dziejach Portugalii lektorat języka i kultury polskiej. Był członkiem komitetów redakcyjnych kilku pism naukowych. Od 2005 roku przewodniczył Społecznemu Komitetowi Odnowy Zabytków Krakowa oraz Radzie Fundacji Panteon Narodowy w Krakowie. 5 uniwersytetów polskich nadało mu godność doktora honoris causa. Posiada honorowe obywatelstwo Tarnowa, Sanoka i Radłowa. Otrzymał liczne odznaczenia polskie i zagraniczne.
