Wyremontowany w ostatnich latach klasycystyczny dwór Konopków w Modlnicy pod Krakowem był dostępny wyłącznie dla nielicznych pracowników Uniwersytetu Jagiellońskiego. Wkrótce się to zmieni za sprawą podpisanego dziś listu intencyjnego pomiędzy uczelnią a gminą Wielka Wieś. Strony planują w tym wyjątkowym miejscu organizację wspólnych działań promocyjno-edukacyjnych.
- W chwili kiedy władze Uniwersytetu Jagiellońskiego podjęły ostateczną decyzję o renowacji tego pięknego dworku, nie mieliśmy wątpliwości, że jest potrzeba współpracy z gminą Wielka Wieś, na terenie której jest usytuowany. W tej chwili jest to jedyny nasz ośrodek konferencyjny, który znajduje się poza Krakowem i którym chwalimy się przy każdej okazji. Nie wyobrażamy sobie, by był on zamknięty dla lokalnej społeczności. Ten dwór od samego początku był miejscem, które oddziaływało na otoczenie. Szczególnie było to widoczne w okresie dwudziestolecia międzywojennego. Uważam, że ta więź pomiędzy mieszkańcami gminy a Uniwersytetem Jagiellońskim powinna zostać przywrócona - mówi prof. Jacek Popiel, rektor UJ.
Podpisany list intencyjny zakłada, że Uniwersytet Jagielloński i gmina Wielka Wieś podejmą współpracę mającą na celu prowadzenie wspólnych działań promocyjno-edukacyjnych. Będzie ona polegała m.in. na organizowaniu narad, sympozjów, konferencji, warsztatów edukacyjnych, prezentacji, pokazów i szkoleń specjalistycznych na terenie dworu.
- Wielokrotnie zgłaszali się do nas mieszkańcy, którzy kilka dekad temu spacerowali po parku wokół dworu. Pytali, czy będzie to jeszcze kiedyś możliwe. Zależy nam też na współpracy kulturalnej. Chcielibyśmy wspólnie z Uniwersytetem Jagiellońskim w okresie letnim zorganizować na terenie dworu koncerty jazzowe, muzyki poważnej czy poezji śpiewanej. Byłaby to również okazja dla mieszkańców, by mogli ponownie zobaczyć piękno tego miejsca - mówi wójt gminy Wielka Wieś Krzysztof Wołos.
W ostatnich latach Uniwersytet Jagielloński przeprowadził w dworze Konopków szereg prac remontowych i konserwatorskich. Objęły one renowację elewacji wraz z rekonstrukcją stolarki okiennej, impregnację dachu pokrytego gontem, remont fontanny na dziedzińcu, wykonanie izolacji cieplnej budynku oraz izolacji przeciwwilgociowej ścian i stropów piwnic, wymianę instalacji wewnętrznych oraz odbudowę alejek wokół dworu. Gruntowną metamorfozę przeszły również wnętrza zabytkowego obiektu, które przebudowano i wyremontowano. Dzięki pracom konserwatorskim udało się przywrócić dawną świetność jego wyposażenia. Renowację przeszły meble, obrazy, grafiki, żyrandole i kinkiety, jedna tkanina oraz trofea myśliwskie.
Najstarsze znane wzmianki o modlnickim dworze pochodzą z inwentarza spisanego w 1582 roku, gdy należał do Mikołaja Salomona. Obecny dwór w Modlnicy powstał w latach 1784-1787 z fundacji i inicjatywy ówczesnego właściciela wsi Modlnica Józefa Konopki herbu Nowina. Był to obiekt murowany, parterowy, wzniesiony na planie prostokąta. Jego budowniczym i projektantem był krakowianin Karol Kriszker. Niedługo potem dwór rozbudowano, dodając od północy trzeci trakt, a od wschodu sień gospodarczą i dziedzińczyk ogrodzony kamiennym murem z wieżą. Kolejna przebudowa w latach 20. XIX wieku nadała budynkowi typowy klasycystyczny wygląd z 4-kolumnowym gankiem i wysokim mansardowym dachem. Środkowa część fasady północnej od strony ogrodu została ozdobiona 6-kolumnowym portykiem wgłębnym - dość charakterystycznym w elewacjach ówczesnych polskich dworów szlacheckich. Wtedy także ozdobiono okna wykonanymi w tynku trójkątnymi nadokiennikami.
Pod koniec XIX w. dwór był jednym z ulubionych miejsc spotkań elity artystycznej Krakowa. Konopkowie gościli tu m.in. Artura Grottgera, Walerego Eljasza Radzikowskiego, Oskara Kolberga czy Włodzimierza Tetmajera. W latach międzywojennych nadal był ośrodkiem życia towarzyskiego. Po II wojnie światowej upaństwowiony popadł w ruinę. Dopiero w latach 60. XX wieku został starannie odbudowany i przekazany Uniwersytetowi Jagiellońskiemu na jego 600-lecie.
Dzisiejszy wygląd zewnętrzny dworu zachowano z czasów XIX-wiecznej przebudowy w duchu klasycyzmu. Mimo że z dawnego wyposażenia zachowały się tylko 3 kominki, to we wnętrzach odtworzono atmosferę dawnej siedziby szlacheckiej z czasów XVIII-XIX wieku. Zaaranżowano w sposób typowy dla szlacheckiego domu, urządzając je stylowymi meblami i obrazami z epoki. Można tu obejrzeć kolekcję trofeów i XVIII-wiecznych grafik o tematyce łowieckiej ofiarowanych przez Adama Konopkę, ostatniego właściciela majątku. Dwór otoczony jest rozległym parkiem, opadającym ku zachodowi czterema tarasami, którego założenie sięga jeszcze XVI wieku. Dziś jego główną wartością jest częściowo zachowany kilkusetletni drzewostan.
