4 lutego 2011 r. w Auli Małej Auditorium Maximum Uniwersytetu Jagiellońskiego odbyła się konferencja „Krucjata wolności Ronalda Reagana". Zorganizował  ją Instytut Nauk Politycznych i Stosunków Międzynarodowych UJ pod patronatem Dziekana Wydziału Studiów Międzynarodowych i Politycznych UJ i przy wsparciu Towarzystwa Doktorantów UJ. 

Okazją  do przypomnienia postaci Ronalda Reagana i do refleksji nad jego polityką, ekonomią i dziedzictwem była 100. rocznica urodzin 40. prezydenta Stanów Zjednoczonych, przypadająca na 6 lutego 2011 r.   Konferencję  kilkuminutowym przemówieniem otworzył Konsul Stanów Zjednoczonych w Krakowie - Benjamin Ousley Naseman oraz były lider katowickiej Solidarności - Andrzej Rozpłochowski.   

W pierwszym panelu, poświęconym polityce i myśli politycznej, wystąpili przedstawiciele UJ. Dr  Magdalena Modrzejewska przedstawiła krytykę Reagana z punktu widzenia libertarian – dotyczącą przede wszystkim rozrostu wydatków państwa za jego prezydentury. Rafał Olszowski nakreślił kontekst kształtowania się amerykańskiego konserwatyzmu od czasów powojennych do czasów Reagana oraz najważniejszych myślicieli funkcjonujących w nim. Prof. Andrzej Bryk natomiast skontrastował współcześnie dominujące w świecie zachodnim przekonania moralne i polityczne z wartościami bronionymi przez amerykańskich konserwatystów; dokonał tez ich oceny, co wzbudziło wyraźny entuzjazm publiczności.  

Drugi panel poświęcony był zagadnieniom ekonomicznym. Wystąpienia przygotowali tutaj:  Szymon Chrupczalski (z Instytutu Misesa), Paweł Toboła – Pertkiewicz  (wiceprezes Polsko – Amerykańskiej Fundacji Edukacji i Rozwoju Ekonomicznego) oraz prof. Wojciech Bieńkowski (Dziekan Wydziału Ekonomii i Zarządzania Uczelni Łazarskiego). Pierwszy z referentów nakreślił ekonomiczne i ekonomiczno – polityczne aspekty prezydentury Reagana, które nakierowane były na rozkład systemu komunistycznego w ZSRR (m.in. SDI). Drugi z nich skupił się na programie ekonomicznym administracji Reagana (Reaganomice) i na pozytywnych efektach (nie tylko ekonomicznych), jakie przyniósł on Amerykanom. Trzeci z przemawiających zestawił ze sobą szczegółowe analizy ekonomii keynesistowskiej i Reaganomiki, ilustrując je współczesnymi przykładami i wiążąc z konkretnymi obozami politycznymi.  

Najdłuższy, trzeci panel, dotyczył osoby i wpływu Reagana; zgromadził  on czterech oryginalnych referentów. Amerykanista, prof. Bohdan Szklarski z Uniwersytetu Warszawskiego, ukazał pozytywny wizerunek publiczny, jakim cieszył się Reagan, w kontraście do wewnętrznych trudności Białego Domu: na przykładzie afery Iran – Contras. Koordynator konferencji i tłumacz wydanej właśnie biografii duchowej Ronalda Reagana, Piotr Musiewicz z Instytutu Nauk Politycznych i Stosunków Międzynarodowych UJ, nakreślił fenomen spotkań i współpracy Reagana z Janem Pawłem II na tle historycznych relacji prezydentów USA z papieżami. Dr Paweł Laidler z Instytutu Amerykanistyki i Studiów Polonijnych UJ opowiadał o trwałości i kruchości Reaganowskich nominacjach w Sądzie Najwyższym i o ich wpływie na kształtowanie orzecznictwa i amerykańskiej kultury politycznej. Dr Radosław Rybkowski (również z Instytutu Amerykanistyki i Studiów Polonijnych UJ) ukazał ciekawą sytuację tych spośród amerykańskich uczelni, które zdecydowały się pozostać niezależne wobec rządowych programów, regulacji i związanego z tym finansowania.  

W każdym z paneli podejmowano dyskusję na rozmaite szczegółowe problemy. Obok głosów wskazujących na wartość prezydentury Reagana oraz jego wpływu na wolność polityczną i gospodarczą w Europie, pojawiały się też uwagi krytyczne wobec niektórych jego poczynań, co dodawało konferencji dynamiki i pobudzało do refleksji. Cieszyła się ona (podobnie jak sam Reagan, któremu została poświęcona) dużym zainteresowaniem ze strony publiczności oraz mediów. 

Opracował:

Piotr Musiewicz