- Jest mi niezmiernie miło, że tak ważna międzynarodowa konferencja odbywa się w historycznej auli Collegium Maius, w sercu Uniwersytetu Jagiellońskiego. Nigdy nie zrozumiemy się z wielkim narodem rosyjskim, jeśli się nie poznany. Literatura jest wspaniałym oknem do tego poznania - powiedział rektor UJ prof. Wojciech Nowak podczas otwarcia konferencji naukowej poświęconej twórczości współczesnego pisarza rosyjskiego Michaiła Szyszkina.
W trzydniowych obradach bierze udział kilkudziesięciu literaturoznawców z Rosji, Litwy, Łotwy, Białorusi, Ukrainy, Węgier, Francji, Niemiec, Włoch, USA, Izraela, Czech i Polski. W czwartek o godz. 16.30 w Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej przy ul. Rajskiej będzie miało miejsce spotkanie z pisarzem, które poprowadzi wybitny krytyk prof. Natalia Iwanowa, zastępca redaktora naczelnego czasopisma "Znamia". Z kolei w piątek uczestnicy będą obradować w dwóch sekcjach w Collegium Maius. Ostatniego dnia konferencji zaplanowano dyskusję plenarną na temat przekładu utworów Michaiła Szyszkina na inne języki. Wezmą w niej udział: sam pisarz, tłumacze na język niemiecki (Andreas Tretner) oraz włoski (Emanuela Bonacorsi), a także dr hab. Katarzyna Jastrzębska, dyrektor Instytutu Filologii Wschodniosłowiańskiej UJ oraz Ronald Meyer z Instytutu Harrimana (Columbia University) jako prowadzący dyskusję. Konferencję zakończy wystąpienie autora. Szczegółowy program obrad (w j. rosyjskim) opublikowano na stronie internetowej Instytutu Filologii Wschodniosłowiańskiej UJ.
Michaił Szyszkin jest jednym z najwybitniejszych współczesnych pisarzy rosyjskich. Swoje pierwsze opowiadanie opublikował w 1993 roku w czasopiśmie "Znamia". W tym samym roku ukazała się jego debiutancka powieść Wsiech ożydajet odna nocz. W kolejnych latach wydano Wziatije Izmaiła (2000) i Włos Wenery (2005). Największym sukcesem okazała się powieść Nie dochodzą tylko listy nienapisane (2010), za którą otrzymał nagrody jury i czytelników w konkursie Bolszaja Kniga.
M. Szyszkin od ponad 20 lat mieszka w Zurychu. Pisze także w języku niemieckim. Jego proza odznacza się prostym językiem i nowoczesną formą, ale pod względem treści nawiązuje do najlepszych tradycji literatury rosyjskiej i europejskiej. Krytycy widzą w nim spadkobiercę Czechowa, Bunina, Nabokova, a także Joyce'a. Za swojego literackiego mistrza uznaje Aleksandra Goldsteina.
