Wykład w Instytucie Konfucjusza w Krakowie wygłosi w języku angielskim Prof. Helwig Schmidt-Glintzer, dyrektor China Centrum Tübingen na Uniwersytecie Eberharda Karola w Tybindze.

Refleksję na temat różnic kulturowych i nowoczesności prelegent rozpocznie od uwag dotyczących zasadności pojęcia ogólnie znanego jako epoka osiowa, które początkowo odnosiło się wyłącznie do środkowego okresu pierwszego tysiąclecia p.n.e. i postaci takich jak Budda, Konfucjusz i Sokrates. Koncepcja drugiej epoki osiowej, znanej w języku niemieckim jako „Sattelzeit“ stworzona została przez Reinherda Kosellecka. Tę „materialną“ epokę osiową charakteryzowały nowe rozwiązania techniczne, które w połączeniu z użyciem określonych rodzajów paliwa zaowocowały wyjątkowym i historycznie bezprecedensowym postępem w dziedzinie wzrostu liczby ludności, rozwoju gospodarczego, podniesienia poziomu i długości życia. Zmiany te doprowadziły także do powstania globalnych nierówności gospodarczych na niespotykaną wcześniej skalę. Ponadto, co dostrzeżono z czasem, dokonały się one kosztem daleko idącej degradacji środowiska naturalnego. Odnosząc się do myśli Maxa Webera i jego refleksji z Etyki gospodarczej religii światowych, prelegent omówi wizję trzeciej epoki osiowej oraz potrzebę kierowania się moralną i intelektualną wrażliwością kultywowaną w trakcie pierwszej epoki osiowej, w celu przetrwania negatywnych skutków wyjątkowego wzrostu produktywności będącego skutkiem drugiej epoki osiowej. W tym celu należy sięgnąć do dziedzictwa różnych kultur, m. in. europejskiej i chińskiej. W tym kontekście na pierwszy plan wysuwa się pojęcie elity, w tym konfucjańska koncepcja junzi, wraz z bogatym dorobkiem tradycyjnej chińskiej wiedzy i doświadczenia. Odwołując się do przykładu wybranych postaci, jak np. Su Dongpo i zwracając uwagę na złożoność moralnego dyskursu wśród tradycyjnej chińskiej elity, prelegent przedstawi argumenty na rzecz doniosłej roli, jaką chińska tradycja intelektualna może odegrać w narodzinach i rozwoju trzeciej epoki osiowej.