Najwcześniej, bo we wrześniu 2011 roku, dobiegły końca prace remontowo-budowlane, archeologiczne i konserwatorskie dziedzińca arkadowego Collegium Maius. Wymieniono m.in. uszkodzone płyty z piaskowca i marmuru dębnickiego, wykonano nowe izolacje poziome oraz konserwację studni i fontanny przyściennej. Pracom towarzyszyły badania archeologiczne. Następnie przeprowadzono prace konserwatorskie fasad budynku od strony dziedzińca arkadowego oraz stolarki okienno-drzwiowej.

W lutym tego samego roku rozpoczęto roboty związane z adaptacją strychu budynku na profesjonalne magazyny muzealne i sale edukacyjne. Pomieszczenia o powierzchni około 500 metrów kwadratowych wyposażono w nowoczesną instalację klimatyzacyjną, która umożliwiła zachowanie rygorystycznych parametrów temperatury i wilgotności.

Adaptacja poddasza została tak pomyślana, aby zachować w pierwotnym stanie zabytkową, drewnianą więźbę dachową wykonaną podczas kompleksowego odnowienia gmachu, które miało miejsce w latach 1949-1964 z inicjatywy prof. Karola Estreichera. Collegium Maius odzyskało wtedy swój oryginalny wygląd sprzed 1840 roku.

Unijny projekt „Rewitalizacja - odnowienie dziedzińców i fasady Collegium Maius" zakończyły prace na dziedzińcu huta. Teren najpierw zbadali archeolodzy. Prace w wykopie archeologiczno-architektonicznym wykazały, że na głębokości 520 cm funkcjonowała nowożytna kamienica, zbudowana przed 1643 r., a następnie zburzona i zagruzowana w XIX wieku. W dalszej części prac przebudowano system kanalizacyjny, a następnie oczyszczoną i posegregowaną kostkę z wapienia i porfiru ułożono na nowo. Remont objął także konserwację stalowej bramy, elewacji tynkowych, fasad oraz obróbek blacharskich.

Szczegółowa dokumentacja z przeprowadzonych prac konserwatorskich:

• dziedziniec arkadowy,
• poddasze,
• dziedziniec huta.