14 marca w Auditorium Maximum UJ odbył się wernisaż wystawy „Kodeks Boturini – Wstęga o Peregrynacji: indiańska księga o pochodzeniu Azteków”. Prelekcję otwierającą wygłosiła dr hab. Katarzyna Mikulska, kierownik Zakładu Historii i Kultury Hiszpanii i Ameryki Łacińskiej UW i absolwentka filologii romańskiej UJ. Na wernisażu byli również obecni attaché ds. kultury Ambasady Meksyku w Polsce Irwin Salazar Vega oraz Konsul Honorowy Meksyku w Polsce Janusz Postolko.
Spotkanie otworzyła dziekan Wydziału Filologicznego UJ prof. Elżbieta Górska. Jak wspomniała, wystawa, zorganizowana dzięki inicjatywie dr hab. Katarzyny Mikulskiej, będzie stanowić doskonałą okazję do osobistego zapoznania się z nieznaną szerzej historią Azteków. Z kolei attaché Irwin Salazar Vega wyraził radość z możliwości zainaugurowania wystawy, która przybliży zwiedzającym tematykę meksykańskich kodeksów – dokumentów służących do przekazywania wiedzy, historii i tradycji religijnych przyszłym pokoleniom.
Kodeks Boturini to średniowieczny dokument opisujący historię Azteków sprzed przybycia hiszpańskich konkwistadorów. Historycy nie mają pewności co do dokładnego datowania manuskryptu, ale prawdopodobnie powstał on w pobliżu stolicy państwa Azteków – Tenochtitlán. Jego pierwotnym europejskim właścicielem był włoski arystokrata i historyk Lorenzo Boturini Bernaducci, od którego kodeks wziął swoją nazwę.
Kodeks opowiada o wędrówce ludu Mexico przez centralny Meksyk oraz najważniejszych dla niego wydarzeniach. Został zapisany na arkuszu papieru z pasków kory drzewa figowego w wymiarach 19 na 549 centymetrów. Arkusz złożony jest na kształt akordeonu na 24 strony. Jedyne barwy występujące w kodeksie to czerń i czerwień. Tym, co odróżnia Kodeks Boturini od innych kodeksów, jest fakt, że w odróżnieniu od nich na manuskrypcie pozostawiono dużo niezapisanej przestrzeni. Niektórych badaczy prowadzi to do wniosku, że być może Kodeks był podręcznikiem dla początkujących użytkowników pisma i symboliki, niewystarczająco jeszcze wprawionych w tej sztuce.
