Z ogromnym smutkiem informujemy, że 2 sierpnia 2016 roku w wieku 89 lat odszedł do wieczności wielki Człowiek, Kardynał Franciszek Macharski.
Doktor nauk teologicznych, w latach 1970-1978 rektor Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Krakowskiej, a w latach 1979-2005 arcybiskup metropolita krakowski. Od roku 2005 arcybiskup senior krakowskiej archidiecezji - Jego posługa nigdy się jednak nie skończyła. Zawsze był i będzie obecny w życiu religijnym, duchowym i społecznym Uniwersytetu, Krakowa i całej Polski.
Kardynał Franciszek Macharski to honorowy członek naszej społeczności akademickiej. W 2000 roku otrzymał godność doktora honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego za „niezwykle życzliwe sprawowanie tradycyjnej roli wielkiego kanclerza Uniwersytetu Jagiellońskiego, a tym samym patronatu duchowego nad naszą Uczelnią oraz wielką pomoc materialną i duchową, udzielaną społeczności akademickiej w okresie stanu wojennego i u schyłku PRL". Istotnie, pierwsze lata sprawowania przez Kardynała urzędu metropolity krakowskiego przypadły na trudne chwile stanu wojennego w Polsce. W tamtym czasie Kardynał Macharski aktywnie zaangażował się w pomoc osobom represjonowanym, tworząc między innymi Arcybiskupi Komitet Pomocy Więźniom i Ich Rodzinom, złożony w dużej części z pracowników Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Następne lata przyniosły Mu niezwykłe wyzwania. To okres wielkich transformacji społecznych i politycznych, w których arcybiskup Krakowa miał swoje ważne miejsce. Kardynał wspierał „Solidarność", przewodził duchowo słynnym Mszom Świętym za Ojczyznę, inicjował spotkania w ramach Tygodni Kultury Chrześcijańskiej w archidiecezji i wiele innych przedsięwzięć.
Dla Uniwersytetu Jagiellońskiego to wzór mądrego, niezłomnego kapłana i wielkiego autorytetu, ale przede wszystkim przyjaciel. Jeden z najbliższych i najbardziej niezawodnych, jakich Uniwersytet kiedykolwiek posiadał.
Kardynał Franciszek Macharski od początku swojej kapłańskiej posługi towarzyszył Uniwersytetowi we wszystkich najważniejszych momentach życia Uczelni. Uczestniczył we wszelkich uroczystościach, po prostu był z nami, bo tego chciał, i my tego chcieliśmy. Byliśmy Mu wdzięczni za czas, uwagę, troskę i modlitwę, jaką ofiarował naszej Almae Matris.
Kalendarz akademicki wyznaczał daty naszych spotkań z Kardynałem, ale również poza nim istniało szereg okazji do rozmów oraz wymiany myśli i snucia głębokich refleksji.
Kardynał prawie zawsze inaugurował z nami nowy rok akademicki, obdarowując każdego z członków uniwersyteckiej społeczności ciepłym słowem u progu rozpoczynającej się wielomiesięcznej pracy.
Był gościem spotkań krakowskiego środowiska akademickiego, organizowanych corocznie w murach Uniwersytetu w okresie świąt Bożego Narodzenia. Przy tej okazji niezmiennie udawało się Księdzu Kardynałowi tchnąć w nas ducha spokoju i jedności.
Tym samym obdarzał co roku krakowskie środowisko naukowo-medyczne, uczestnicząc w spotkaniach przedświątecznych organizowanych w Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Kardynał dał się poznać jako wybitny filantrop i społecznik - to dzięki niemu szpitale w całym regionie otrzymywały cenną pomoc z zagranicy, a swoją działalność wznowiła krakowska Caritas. Istnieje długa lista dzieł charytatywnych powstałych w okresie, gdy był metropolitą krakowskim: od domów samotnej matki, przez rodzinne domy dziecka, po zakłady opiekuńczo-lecznicze, poradnie psychologiczne i schroniska dla bezdomnych.
Kardynał Franciszek Macharski zawsze był blisko ludzi. Niósł pomoc i otuchę, wspierał w ciężkich chwilach. Był bardzo czuły na cierpienie drugiego człowieka. Od dzieci otrzymał honorowe wyróżnienie - Order Uśmiechu, który miał dla Niego szczególne znaczenie. Będąc członkiem Rady Społecznej Szpitala Uniwersyteckiego, przez wiele lat towarzyszył pacjentom i ich rodzinom w chorobie, nie szczędząc im swojej modlitwy i wstawiennictwa, a jednocześnie wspierając zwykłą, ludzką rozmową o cierpieniu. Do zbioru wielkich narodowych symboli przeszła również postać Kardynała Macharskiego stojącego w kwietniu 2005 roku wraz z tysiącami wiernych przed Pałacem Arcybiskupim i modlącego się za Papieża Jana Pawła II.
W trakcie całej swojej kapłańskiej posługi służył innym mądrością i udowadniał, że skromność to najważniejsza cnota człowieka.
Kardynał Franciszek Macharski to jeden z najbardziej charakterystycznych i wyjątkowych ludzi kościoła, jego niezłomny pasterz, dlatego nie dziwi, że spontanicznie nazwano Go „Księciem Kościoła". Był przyjacielem i powiernikiem świętego Jana Pawła II oraz wielkim przyjacielem Krakowskiej Akademii. Miał piękną duszę i żył pięknie, a kapłaństwo realizował z pokorą. Na zawsze pozostanie w naszych sercach ślad Jego dobroci, mądrości i aury, którą roztaczał. Odszedł Książę Kościoła, Uniwersytetu Jagiellońskiego, Krakowa i Polski. Takim Go zapamiętamy.
Cześć Jego pamięci.
Prof. dr hab. med. Wojciech Nowak
