fot. Anna Wojnar

Opisany w czasopiśmie "Acta Palaeontologica Polonica" przez dr. Bena Thuya (Natural History Museum Luxembourg), dr. Manfreda Kutschera (Muzeum Kredy, Sassnitz, Niemcy) oraz dr. hab. Bartosza J. Płachno (Wydział Biologii i Nauk o Ziemi UJ) nowy gatunek wężowidła nazwany został na cześć Uniwersytetu Jagiellońskiego i dynastii Jagiellonów - Aganaster jagiellonicus.

Wężowidło zostało znalezione przez Bartosza Płachno około 10 lat temu w kamieniołomie w Czatkowicach koło Krakowa. Prawie kompletny okaz, z niezwykle dobrze zachowanymi szczegółami budowy pozwolił na szczegółową jej analizę oraz podjęcie rozważań filogenetycznych na temat pokrewieństw kopalnych wężowideł z przełomu paleozoiku i mezozoiku. Tak zachowane okazy są niezwykle rzadkie, gdyż wężowidła po śmierci szybko ulegają rozpadowi na drobne elementy szkieletu. Co prawda, na terenie Polski znajdowano już kompletne szkielety wężowideł, jednak były to okazy dużo młodsze, pochodzące z okresu triasu.

Znaleziony okaz (holotyp) został przekazany w depozyt do Centrum Edukacji Przyrodniczej - Muzeum Zoologicznego.

Thuy B, Kutscher M, Płachno BJ. 2014. A new brittle star from the Early Carboniferous of Poland and its implications on Paleozoic modern-type ophiuroid systematic. Acta Palaeontologica Polonica