Wybitny archeolog, uczony rangi europejskiej, były dziekan Wydziału Historycznego Uniwersytetu Jagiellońskiego - w niedzielę 5 kwietnia zmarł prof. Piotr Kaczanowski. Miał 71 lat. "Odszedł od nas Człowiek o wielkim autorytecie naukowym, oddany Alma Mater mistrz i wychowawca pokoleń polskich archeologów" - napisali w komunikacie pracownicy Instytutu Archeologii UJ.

Uroczystości pogrzebowe rozpoczną się 13 kwietnia 2015 r. o godz. 12.20 w sali Pożegnań na cmentarzu Komunalnym w Krakowie-Grębałowie przy ul. ul. Darwina 1g.

Prof. Piotr Kaczanowski był związany z Uniwersytetem Jagiellońskim od roku 1967, od początków swej kariery naukowej. Pracował najpierw w Katedrze Archeologii Polski, a następnie w Instytucie Archeologii UJ, kolejno na etacie asystenta, starszego asystenta i adiunkta. Uzyskał habilitację na podstawie rozprawy Importy broni rzymskiej na obszarze europejskiego Barbaricum. W roku 2001 otrzymał stanowisko profesora nadzwyczajnego, natomiast w roku 2002 uzyskał tytuł profesora.

W latach 1994-1996 pełnił funkcję pełnomocnika dziekana Wydziału Historycznego ds. finansów, w ciągu następnych trzech lat funkcję prodziekana, a w latach 1999 do 2005 sprawował funkcję dziekana Wydziału Historycznego UJ. Od roku 1996 kierował Zakładem Archeologii Epoki Żelaza Instytutu Archeologii UJ.

Był także członkiem Senatu UJ, członkiem Komisji Senackich i Rektorskim, a przez dwie kadencje reprezentował naszą uczelnię w Radzie Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Prof. Piotr Kaczanowski specjalizował się w problematyce młodszego okresu przedrzymskiego, okresu wpływów rzymskich oraz wczesnej fazy okresu wędrówek ludów na obszarze środkowej i północnej Europy. Był autorem rozdziałów omawiających archeologię naszego kraju na szerokim, europejskim tle, od okresu halsztackiego, aż po początki wczesnego średniowiecza. Jest to pierwsze od kilku dziesięcioleci syntetyczne ujęcie archeologii ziem polskich, zawierające m. in. szerokie omówienie zagadnień dotyczących praojczyzny Słowian oraz mapy etnicznej ziem polskich u schyłku starożytności.

Za swe osiągnięcia i zasługi został odznaczony w roku Złotym Krzyżem Zasługi (1989), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1999) oraz Odznaką Honoris Gratia (2014). Był honorowym członkiem Słowackiej Akademii Nauk i członkiem Międzynarodowego Komitetu Tabula Imperii Romani.