W piątek 3 czerwca Uniwersytet Jagielloński zainaugurował działalność nowego obiektu - późnoklasycystycznego dworu w Modlnicy. Goście zabytkowego kompleksu budynków będą mogli podziwiać odnowione wnętrza, przespacerować się wśród zieleni i zrelaksować się przy filiżance kawy. Na terenie Dworu będą także organizowane imprezy okolicznościowe, jak również i zjazdy czy konferencje.
Otwierając uroczystość w imieniu rektora UJ prof. Jacka Popiela, prorektor UJ ds. rozwoju prof. Jarosław Górniak podkreślił wielką radość społeczności akademickiej z możliwości podjęcia współpracy z gminą Wielka Wieś w eksploatacji i opiece nad zabytkowym dworem, o której dyskutowano już od dłuższego czasu. Wspomniał również, że Krzysztof Wołos, obecny wójt gminy, w której położony jest dwór, jako student aktywnie uczestniczył w tworzeniu kultury Uniwersytetu Jagiellońskiego, między innymi jako przedstawiciel Samorządu Studenckiego w Senacie UJ i kierownik Centrum Kultury Rotunda. - Uniwersytet Jagielloński inwestował w remont dworu z tą myślą, że będzie on służył także lokalnej społeczności i żebyśmy mogli się tutaj spotykać. Można zatem powiedzieć, że witam państwa w murach Uniwersytetu Jagiellońskiego - mówił prof. Górniak.
Po otwarciu nastąpiła część artystyczna otwarcia, na którą składał się między innymi koncert lokalnych artystów znanych ze sceny krakowskiej oraz pokaz tańców regionalnych.
Najstarsze znane wzmianki o modlnickim dworze pochodzą z inwentarza spisanego w 1582 roku, gdy należał do Mikołaja Salomona. Obecny dwór w Modlnicy powstał w latach 1784-1787 z fundacji i inicjatywy ówczesnego właściciela wsi Modlnica Józefa Konopki herbu Nowina. Był to obiekt murowany, parterowy, wzniesiony na planie prostokąta. Jego budowniczym i projektantem był krakowianin Karol Kriszker. Niedługo potem dwór rozbudowano, dodając od północy trzeci trakt, a od wschodu sień gospodarczą i dziedzińczyk ogrodzony kamiennym murem z wieżą. Kolejna przebudowa w latach 20. XIX wieku nadała budynkowi typowy klasycystyczny wygląd z 4-kolumnowym gankiem i wysokim mansardowym dachem. Środkowa część fasady północnej od strony ogrodu została ozdobiona 6-kolumnowym portykiem wgłębnym - dość charakterystycznym w elewacjach ówczesnych polskich dworów szlacheckich. Wtedy także ozdobiono okna wykonanymi w tynku trójkątnymi nadokiennikami.
Pod koniec XIX w. dwór był jednym z ulubionych miejsc spotkań elity artystycznej Krakowa. Konopkowie gościli tu m.in. Artura Grottgera, Walerego Eljasza Radzikowskiego, Oskara Kolberga czy Włodzimierza Tetmajera. W latach międzywojennych nadal był ośrodkiem życia towarzyskiego. Po II wojnie światowej upaństwowiony popadł w ruinę. Dopiero w latach 60. XX wieku został starannie odbudowany i przekazany Uniwersytetowi Jagiellońskiemu na jego 600-lecie.
Dzisiejszy wygląd zewnętrzny dworu zachowano z czasów XIX-wiecznej przebudowy w duchu klasycyzmu. Mimo że z dawnego wyposażenia zachowały się tylko 3 kominki, to we wnętrzach odtworzono atmosferę dawnej siedziby szlacheckiej z czasów XVIII-XIX wieku. Zaaranżowano w sposób typowy dla szlacheckiego domu, urządzając je stylowymi meblami i obrazami z epoki. Można tu obejrzeć kolekcję trofeów i XVIII-wiecznych grafik o tematyce łowieckiej ofiarowanych przez Adama Konopkę, ostatniego właściciela majątku. Dwór otoczony jest rozległym parkiem, opadającym ku zachodowi czterema tarasami, którego założenie sięga jeszcze XVI wieku. Dziś jego główną wartością jest częściowo zachowany kilkusetletni drzewostan.
W ostatnich latach Uniwersytet Jagielloński przeprowadził w dworze Konopków szereg prac remontowych i konserwatorskich. Objęły one renowację elewacji wraz z rekonstrukcją stolarki okiennej, impregnację dachu pokrytego gontem, remont fontanny na dziedzińcu, wykonanie izolacji cieplnej budynku oraz izolacji przeciwwilgociowej ścian i stropów piwnic, wymianę instalacji wewnętrznych oraz odbudowę alejek wokół dworu. Gruntowną metamorfozę przeszły również wnętrza zabytkowego obiektu, które przebudowano i wyremontowano. Dzięki pracom konserwatorskim udało się przywrócić dawną świetność jego wyposażenia. Renowację przeszły meble, obrazy, grafiki, żyrandole i kinkiety, jedna tkanina oraz trofea myśliwskie.
